Brachyterapia raka prącia jako alternatywa leczenia chirurgicznego – opis przypadków i analiza piśmiennictwa

Abstract

Author(s): Izabela Kordzińska, Paulina Kozakiewicz, Paweł Cisek, Dariusz Kieszko, Mateusz Bilski, Michał Janiszewski, Ludmiła Grzybowska-Szatkowska

Celem pracy była retrospektywna analiza 7 pacjentów z rakiem prącia, leczonych z zastosowaniem brachyterapii HDR oraz analiza piśmiennictwa dotyczącego zastosowania brachyterapii w tym nowotworze. Materiał i metody. Do analizy włączono 5 chorych leczonych brachyterapią śródtkankową i 2 leczonych brachyterapią kontaktową w latach 2012-2017. Dwóch chorych leczonych było uzupełniająco z powodu nieradykalności zabiegu operacyjnego, pozostali z powodu wznowy miejscowej po leczeniu chirurgicznym. U 3 chorych zastosowano uprzednio częściowe usunięcie prącia, zaś u pozostałych 3 wyłącznie wycięcie miejscowe. Pacjentów leczonych samodzielną brachyterapią śródtkankową napromieniano do dawki całkowitej 42-45 Gy, 2 razy dziennie, dawka frakcyjna 3Gy. Pacjenta leczonego samodzielną brachyterapią kontaktową napromieniano do dawki 45 Gy w 1 raz dziennie w 15 frakcjach po 3 Gy. Chorych leczonych w skojarzeniu z teleradioterapią napromieniano do łącznej dawki 60-66 Gy. Wyniki. W średnim okresie obserwacji wynoszącym 21 miesięcy (od 4 do 44 miesięcy) nie stwierdzono przypadków nawrotu miejscowego w okolicy leczonej. We wszystkich przypadkach udało się zachować narząd. U dwóch pacjentów stwierdzono nawrót choroby w postaci przerzutów. U jednego pacjenta wystąpiły przerzuty do płuc, u drugiego obustronne przerzuty do węzłów pachwinowych. Ostra toksyczność leczenia wystąpiła w maksymalnie III stopniu w skali RTOG (RadiationTherapyOncologyGroup) i dotyczyła skóry oraz śluzówek. Późne powikłania (wyłącznie w stopniu I w skali RTOG) obejmowały zwłóknienie i przebarwienie skóry prącia. Wnioski. Brachyterapia jest skuteczną i bezpieczną metoda leczenia oraz może stanowić alternatywę dla okaleczającego leczenia chirurgicznego.

Share this article