OCENA SKUTECZNOŚCI DZIAŁANIA PEMETREKSEDU NA KOMÓRKI RAKA PŁUC ORAZ PIERSI IN VITRO

Abstract

Author(s): Jolanta Rzymowska, Martyna Rowińska, Paulina Lacek

Tematem badań określanie toksycznego działania pemetreksedu na komórki nowotworu płuc i gruczołu piersiowego in vitro. Choroby te są jednymi z najczęściej występujących chorób nowotworowych. Dotychczas w terapii raka piersi stosowano leczenie systemowe oraz terapie uzupełniające, tj. hormonoterapię, terapię celowaną oraz chemioterapię. W leczeniu uzupełniającym stosowane są schematy dwulekowe oraz trójlekowe. Powszechnie stosowane jest także przeciwciało monoklonalne trastuzumab, czyli herceptyna [36]. Ważnym pod względem zachorowalności nowotworem jest rak płuc. Powstanie tego nowotworu poprzedza długi, wieloetapowy proces, związany ze zmianami epigenetycznymi oraz genetycznymi. Jest to choroba niejednorodna histologicznie, biologicznie, molekularnie oraz klinicznie. Wyróżniamy dwa typy nowotworu płuc: niepłaskonabłonkowy NDRP, występujący najczęściej oraz rzadziej drobnokomórkowy SCLC. Wśród metod leczenia wyróżniamy chemioterapię, postępowanie objawowe, chirurgię, terapię molekularnie ukierunkowaną. W terapii NDRP najczęściej stosowany jest pemetreksed. Stosowane są także przeciwciała monoklonalne tj. mitumomab oraz cetuksimab [36]. Lekiem, nad którym przeprowadzano badania jest pemetreksed. Jest on antymetabolitem kwasu foliowego, który w posiadaniu ma kilka punktów uchwytu, każdy charakteryzuje się znaczną cytotoksycznością. Jest to lek hamujący syntezę pirymidyn oraz puryn. Pemetreksed wiąże się silnie z białkami osocza. Powszechnie stosowany jest w terapii niedrobnokomórkowego nowotworu płuc. Często kojarzony jest z pochodnymi platyny. Celem pracy było określenie skuteczności działania pemetreksedu, jako czynnika istotnego predykcyjnie, w odniesieniu do najczęściej występujących nowotworów: płuc oraz piersi. Badania były prowadzone na 2 liniach komórek nowotworowych A549 - nowotwór płuc, T47D - nowotwór piersi. Linią prawidłową była linia Vero uzyskana z nabłonka nerki małpy. Pemetreksed dodano do hodowli w dawkach 1, 10, 20 μg/ mL, w czasie 24, 48 i 72 godzin inkubacji. Do badania żywotności komórek zastosowano błękit trypanu. Otrzymane wyniki znalazły potwierdzenie w badaniach innych badaczy. Pemetreksed okazał się najbardziej skuteczny w terapii nowotworu płuc. Lek wykazał działanie toksyczne na komórki nowotworowe, a najkorzystniejsze wyniki otrzymano w linii A549. Substancja wykazała cytotoksyczne działanie istotne statystycznie, a najskuteczniejsza była dawka 20 μg/mL. Pemetreksed może być stosowany w terapii nowotworu piersi, jednak jego działanie jest nie na tyle skuteczne, aby stosować go w monoterapii. Określenie toksyczności pemetreksedu na komórki nowotworowe jest cennym czynnikiem prognostycznym oraz predykcyjnym.<

Share this article